زمينه سازي غيبت

روزي به منزل حضرت ابومحمّد، امام حسن عسكري عليه السلام وارد شدم ، حضرت داخل ايوان جلوي يكي از اتاق ها نشسته بود و سمت راست امام عليه السلام پرده اي جلوي درب اتاق آويزان بود، خدمت حضرت عرض كردم : ياابن رسول اللّه ! امام و صاحب ولايت بعد از شما كيست ؟ فرمود: پرده را بالا بزن ، تا متوجّه شوي ! همين كه پرده را بالا زدم ، كودكي پنج ساله را در قيافه نوجواني ده ساله با اين خصوصيات نمايان شد: چهره سفيد و نوراني ، ابرواني كشيده و با فاصله ، كفان دست درشت و غليظ، شانه هاي بزرگ و بافاصله و در سمت راست گونه اش خالي سياه وجود داشت . سپس آن كودك ، با وقار و هيبتي مخصوص به طرف پدر بزرگوارش امام حسن عسكري عليه السلام جلو آمد؛ و در بغل پدر، روي زانويش ‍ نشست . بعد از آن امام عسكري عليه السلام به من فرمود: اي يعقوب ! اين كودك بعد از من امام و صاحب شماها خواهد بود. همين كه سخن پدر تمام شد و او را معرّفي نمود، از روي زانوي پدر برخاست و پدرش اظهار نمود: اي عزيزم ! اي پسرم ! در حال حاضر داخل برو و مخفي باش تا آن هنگامي كه خداوند متعال اراده كند. و چون آن حجّت خدا وارد اندرون منزل شد، امام حسن عسكري عليه السلام مرا مخاطب قرار داد و فرمود: اي يعقوب ! اكنون بلند شو و داخل اتاق را خوب نظر كن كه چه مي بيني ؟ پس طبق فرمان امام عليه السلام بلند شدم و هر چه به اطراف نگاه كردم كسي را نيافتم ؛ و متوجّه شدم كه حجّت خدا از چشم ها ناپديد و غايب شده است.